100. yılında Çanakkale harbi ve şiiri üzerine benim de hissettiklerim var. Acizane yazdığım şiirimi sizlerle paylaşmak, yeniden harbi ve Akif’in ruh halini hissetmek istedim.
İniltiler yükseliyor siperlerden
dayamış sırtını, açmış göğsünü
bir elemli hülyaya
derinlere dalmış yaralı Mehmed
—- ——– ——
inip kalkar Boğaz’ın göğsü, Mehmed’le
üzerine çöken zifiri karanlığa
bir inat, bir inat, susturmaz o nefes, hevesini
körük olur boyun eğmez cehennemlere
—- ——– ——
güvertesinde bir Britanyalı
gece seyrine dalar
bakar bakar da tabyalara, şaşırır
dalar umutsuzluğun koyu rengine
—- ——– ——
Gözüne uyku girmez Ayşe gelin’in ta uzaklarda
Sevdiğinin, sevdiği uğruna kayışı ellerinden
bir sorgulanamaz yaradır amma
gömülmüş dertlerden mümkün mü uzak durmak
—- ——– ——
Haberler yazar, hasret yazar, selamlar yazar
utangaç sevgilerini yazar Mehmed, Çanakkale sırtlarında
esen deli rüzgarı boğazın
boyun eğdirir başaklara
—- ——– ——
gümbür gümbür atar da anaların yüreği
titrer gözyaşları, istemezler duymak,
bir asker heyetiyle iletilen
şehadet haberlerini
—- ——– ——
Bekler Akif, uzak köşelerde bir haber
koca yüreğinde, ister sadece bir müjdeli haber
uykusuz gecelerinde sel olur dökülür gözyaşları da
bekler sadece bir zafer fısıltısı
—- ——– ——
İşte Seyit onbaşı vurdu da
ayan oldu milletin adamına
serenatlar okudu o aslan nefere
sığmaz, hakikattir, ne imanı Akif’in
ne de parçalanmış göğsü Mehmed’in, makbere
—- ——– ——
eriyip biter de hem millet hem de Akif
kahramanın genç, kanlı naaşının dibinde
sığdıramaz, çıkartır onu
şehitler tahtına, tüm ecsamıyla
—- ——– ——
Ah Akif, sen olmasan
bilinir miydi o boğazın göklere boşanışı
o iman direnişi, o destanlar, çileler
aşkınla yaşattın Çanakkale’yi, o feryatlarınla
Yorumlar